dubbelzinnig

Dutch

Etymology

From dubbel (“double”) +‎ zin (“meaning”) +‎ -ig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌdʏ.bəlˈzɪ.nəx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: dub‧bel‧zin‧nig
  • Rhymes: -ɪnəx

Adjective

dubbelzinnig (comparative dubbelzinniger, superlative dubbelzinnigst)

  1. ambiguous

Declension

Declension of dubbelzinnig
uninflected dubbelzinnig
inflected dubbelzinnige
comparative dubbelzinniger
positive comparative superlative
predicative/adverbial dubbelzinnig dubbelzinniger het dubbelzinnigst
het dubbelzinnigste
indefinite m./f. sing. dubbelzinnige dubbelzinnigere dubbelzinnigste
n. sing. dubbelzinnig dubbelzinniger dubbelzinnigste
plural dubbelzinnige dubbelzinnigere dubbelzinnigste
definite dubbelzinnige dubbelzinnigere dubbelzinnigste
partitive dubbelzinnigs dubbelzinnigers —

Descendants

  • → Papiamentu: dubbelsin (dated)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.