dubiosus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [dʊ.biˈoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪u.biˈɔː.s̬us]
Adjective
dubiōsus (feminine dubiōsa, neuter dubiōsum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dubiōsus | dubiōsa | dubiōsum | dubiōsī | dubiōsae | dubiōsa | |
| genitive | dubiōsī | dubiōsae | dubiōsī | dubiōsōrum | dubiōsārum | dubiōsōrum | |
| dative | dubiōsō | dubiōsae | dubiōsō | dubiōsīs | |||
| accusative | dubiōsum | dubiōsam | dubiōsum | dubiōsōs | dubiōsās | dubiōsa | |
| ablative | dubiōsō | dubiōsā | dubiōsō | dubiōsīs | |||
| vocative | dubiōse | dubiōsa | dubiōsum | dubiōsī | dubiōsae | dubiōsa | |
Descendants
References
- “dubiosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "dubiosus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- dubiosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.