dublaj
Romanian
Etymology
Borrowed from French doublage.
Noun
dublaj n (plural dublaje)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | dublaj | dublajul | dublaje | dublajele | |
| genitive-dative | dublaj | dublajului | dublaje | dublajelor | |
| vocative | dublajule | dublajelor | |||
Turkish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /dub.laʒ/
Noun
dublaj (definite accusative dublajı, plural dublajlar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dublaj | dublajlar |
| definite accusative | dublajı | dublajları |
| dative | dublaja | dublajlara |
| locative | dublajda | dublajlarda |
| ablative | dublajdan | dublajlardan |
| genitive | dublajın | dublajların |