ducto
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈdʊk.toː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈd̪uk.t̪o]
Etymology 1
Verb
ductō (present infinitive ductāre, perfect active ductāvī, supine ductātum); first conjugation
- (transitive) to lead or guide, keep leading or guiding
- (transitive) to hire (a prostitute)
- (transitive) to deceive, delude, cheat
- (transitive) to charm, allure
Conjugation
Conjugation of ductō (first conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | ductō | ductās | ductat | ductāmus | ductātis | ductant | ||||||
| imperfect | ductābam | ductābās | ductābat | ductābāmus | ductābātis | ductābant | |||||||
| future | ductābō | ductābis | ductābit | ductābimus | ductābitis | ductābunt | |||||||
| perfect | ductāvī | ductāvistī | ductāvit | ductāvimus | ductāvistis | ductāvērunt, ductāvēre | |||||||
| pluperfect | ductāveram | ductāverās | ductāverat | ductāverāmus | ductāverātis | ductāverant | |||||||
| future perfect | ductāverō | ductāveris | ductāverit | ductāverimus | ductāveritis | ductāverint | |||||||
| passive | present | ductor | ductāris, ductāre |
ductātur | ductāmur | ductāminī | ductantur | ||||||
| imperfect | ductābar | ductābāris, ductābāre |
ductābātur | ductābāmur | ductābāminī | ductābantur | |||||||
| future | ductābor | ductāberis, ductābere |
ductābitur | ductābimur | ductābiminī | ductābuntur | |||||||
| perfect | ductātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | ductātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | ductātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | ductem | ductēs | ductet | ductēmus | ductētis | ductent | ||||||
| imperfect | ductārem | ductārēs | ductāret | ductārēmus | ductārētis | ductārent | |||||||
| perfect | ductāverim | ductāverīs | ductāverit | ductāverīmus | ductāverītis | ductāverint | |||||||
| pluperfect | ductāvissem | ductāvissēs | ductāvisset | ductāvissēmus | ductāvissētis | ductāvissent | |||||||
| passive | present | ducter | ductēris, ductēre |
ductētur | ductēmur | ductēminī | ductentur | ||||||
| imperfect | ductārer | ductārēris, ductārēre |
ductārētur | ductārēmur | ductārēminī | ductārentur | |||||||
| perfect | ductātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | ductātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | ductā | — | — | ductāte | — | ||||||
| future | — | ductātō | ductātō | — | ductātōte | ductantō | |||||||
| passive | present | — | ductāre | — | — | ductāminī | — | ||||||
| future | — | ductātor | ductātor | — | — | ductantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | ductāre | ductārī | ductāns | — | |||||||||
| future | ductātūrum esse | ductātum īrī | ductātūrus | ductandus | |||||||||
| perfect | ductāvisse | ductātum esse | — | ductātus | |||||||||
| future perfect | — | ductātum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | ductātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| ductandī | ductandō | ductandum | ductandō | ductātum | ductātū | ||||||||
Derived terms
- ductitō
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Participle
ductō
- dative/ablative masculine/neuter singular of ductus
References
- “ducto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “ducto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ducto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Portuguese
Alternative forms
Etymology
Learned borrowing from Latin ductus.
Pronunciation
- (Portugal) IPA(key): /ˈdu.ktu/
- Hyphenation: duc‧to
Noun
ducto m (plural ductos) (European Portuguese spelling)
Usage notes
In most terms derived from this word, the ⟨c⟩ is not pronounced and thus unwritten.
Derived terms
Related terms
Further reading
- “ducto”, in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa (in Portuguese), São Paulo: Editora Melhoramentos, 2015–2025
- “ducto”, in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa (in Portuguese), Porto: Porto Editora, 2003–2025
- “ducto”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2025
- “ducto”, in Dicionário Aulete Digital (in Portuguese), Rio de Janeiro: Lexikon Editora Digital, 2008–2025
Spanish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈduɡto/ [ˈd̪uɣ̞.t̪o]
- Rhymes: -uɡto
- Syllabification: duc‧to
Noun
ducto m (plural ductos)
Further reading
- “ducto”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024