duduie

Romanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish دودو (dudu).[1]

Noun

duduie f (plural dudui)

  1. miss

Declension

Declension of duduie
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative duduie duduia dudui duduile
genitive-dative dudui duduii dudui duduilor
vocative duduie, duduio duduilor

References

  1. ^ Kélékian, Diran (1911) “دودو”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 584b