dugnaður
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtʏɣnaːðʏr/
Noun
dugnaður m (genitive singular dugnaðar, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | dugnaður | dugnaðurinn |
| accusative | dugnað | dugnaðinn |
| dative | dugnaði | dugnaðinum, dugnaðnum |
| genitive | dugnaðar | dugnaðarins |