duizelingwekkend

Dutch

Etymology

Compound of duizeling (“vertigo”) +‎ wekkend (“inducing”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌdœy̯.zə.lɪŋˈʋɛ.kənt/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: dui‧ze‧ling‧wek‧kend
  • Rhymes: -ənt

Adjective

duizelingwekkend (comparative duizelingwekkender, superlative duizelingwekkendst)

  1. dizzying, dazzling

Declension

Declension of duizelingwekkend
uninflected duizelingwekkend
inflected duizelingwekkende
comparative duizelingwekkender
positive comparative superlative
predicative/adverbial duizelingwekkend duizelingwekkender het duizelingwekkendst
het duizelingwekkendste
indefinite m./f. sing. duizelingwekkende duizelingwekkendere duizelingwekkendste
n. sing. duizelingwekkend duizelingwekkender duizelingwekkendste
plural duizelingwekkende duizelingwekkendere duizelingwekkendste
definite duizelingwekkende duizelingwekkendere duizelingwekkendste
partitive duizelingwekkends duizelingwekkenders —

Derived terms

  • duizelingwekkendheid
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.