duktar
Ido
Etymology
Back-formation from abduktar, produktar, deduktar, reduktar, seduktar, introduktar, etc.
Pronunciation
- IPA(key): /dukˈtar/
Verb
duktar (present duktas, past duktis, future duktos, conditional duktus, imperative duktez)
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | duktar | duktir | duktor | ||||
| tense | duktas | duktis | duktos | ||||
| conditional | duktus | — | — | ||||
| imperative | duktez | — | — | ||||
| adjective active participle | duktanta | duktinta | duktonta | ||||
| adverbial active participle | duktante | duktinte | duktonte | ||||
| nominal active participle |
singular | duktanto | duktinto | duktonto | |||
| plural | duktanti | duktinti | duktonti | ||||
| adjective passive participle | duktata | duktita | duktota | ||||
| adverbial passive participle | duktate | duktite | duktote | ||||
| nominal passive participle |
singular | duktato | duktito | duktoto | |||
| plural | duktati | duktiti | duktoti | ||||
Derived terms
- enduktar (“to lead (someone) into (something), to introduce; to involve”)
- misduktar (“to mislead (someone)”)
- retroduktar (“to lead back”)
- traduktar (“to lead across, through (an animal, a person)”)
See also
References
- Progreso IV (in Ido), 1911–1912, page 162