duktar

Ido

Etymology

Back-formation from abduktar, produktar, deduktar, reduktar, seduktar, introduktar, etc.

Pronunciation

  • IPA(key): /dukˈtar/

Verb

duktar (present duktas, past duktis, future duktos, conditional duktus, imperative duktez)

  1. (transitive) to lead, conduct, bring along

Conjugation

Conjugation of duktar
present past future
infinitive duktar duktir duktor
tense duktas duktis duktos
conditional duktus
imperative duktez
adjective active participle duktanta duktinta duktonta
adverbial active participle duktante duktinte duktonte
nominal
active participle
singular duktanto duktinto duktonto
plural duktanti duktinti duktonti
adjective passive participle duktata duktita duktota
adverbial passive participle duktate duktite duktote
nominal
passive participle
singular duktato duktito duktoto
plural duktati duktiti duktoti

Derived terms

  • enduktar (to lead (someone) into (something), to introduce; to involve)
  • misduktar (to mislead (someone))
  • retroduktar (to lead back)
  • traduktar (to lead across, through (an animal, a person))

See also

References

  • Progreso IV (in Ido), 1911–1912, page 162