dukun

English

Etymology

Borrowed from Malay dukun. Doublet of lokun.

Noun

dukun (plural dukuns)

  1. A Malay shaman or witch doctor.

Indonesian

Etymology

Inherited from Malay دوکون (dukun), from Javanese ꦝꦸꦏꦸꦤ꧀ (dhukun), from Old Javanese ḍukun (medicine-man, physician, healer).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdu.kun/, [ˈdu.kʊn]
  • Hyphenation: du‧kun

Noun

dukun (plural dukun-dukun)

  1. shaman (traditional healer)
    Synonym: tabib

Derived terms

  • berdukun
  • mendukunkan
  • pendukunan
  • perdukunan
  • dukun bayi
  • dukun beranak
  • dukun calak
  • dukun jampi
  • dukun japa
  • dukun klenik
  • dukun santet
  • dukun siwer
  • dukun susuk
  • dukun tenung
  • dukun tiban

Further reading

Malay

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

  • (Riau-Lingga) IPA(key): /ˈdukun/ [ˈdu.kun]
  • (Johor-Selangor) IPA(key): /ˈdukon/ [ˈdu.kon]
  • Rhymes: -ukon, -kon, -on
  • Hyphenation: du‧kun

Noun

dukun (Jawi spelling دوکون, plural dukun-dukun)

  1. shaman (traditional healer)
    Synonyms: bomoh, pawang

Descendants

  • > Indonesian: dukun (inherited)
  • Min Nan: 老君 (ló-kun)
  • English: dukun

Further reading

Nupe

Pronunciation

  • IPA(key): /dù.kũ̀/

Noun

dùkùn (plural dùkùnzhì)

  1. pot