dulcissimus
Latin
Adjective
dulcissimus (superlative, feminine dulcissima, neuter dulcissimum); first/second declension
- superlative degree of dulcis
- used in a term of endearment
- Synonyms: dulcis, cārissimus
- 106 BCE – 43 BCE, Cicero, Ad Familiares 16.21, (quoted by the Lewis & Short dictionary):
- mī dulcissime Tirō
- my dearest Tiro
- mī dulcissime Tirō
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dulcissimus | dulcissima | dulcissimum | dulcissimī | dulcissimae | dulcissima | |
| genitive | dulcissimī | dulcissimae | dulcissimī | dulcissimōrum | dulcissimārum | dulcissimōrum | |
| dative | dulcissimō | dulcissimae | dulcissimō | dulcissimīs | |||
| accusative | dulcissimum | dulcissimam | dulcissimum | dulcissimōs | dulcissimās | dulcissima | |
| ablative | dulcissimō | dulcissimā | dulcissimō | dulcissimīs | |||
| vocative | dulcissime | dulcissima | dulcissimum | dulcissimī | dulcissimae | dulcissima | |