dulcorans

Latin

Etymology

Present participle of dulcōrō

Participle

dulcōrāns (genitive dulcōrantis); third-declension one-termination participle

  1. sweetening

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative dulcōrāns dulcōrantēs dulcōrantia
genitive dulcōrantis dulcōrantium
dative dulcōrantī dulcōrantibus
accusative dulcōrantem dulcōrāns dulcōrantēs
dulcōrantīs
dulcōrantia
ablative dulcōrante
dulcōrantī1
dulcōrantibus
vocative dulcōrāns dulcōrantēs dulcōrantia

1When used purely as an adjective.