duodeseptuagesimus

• (Classical Latin) IPA^(key): [du.ɔ.deː.sɛp.tu.aːˈɡeː.sɪ.mʊs]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): [d̪u.o.d̪e.s̬ep.t̪u.aˈd͡ʒɛː.s̬i.mus]

duodēseptuāgēsimus (feminine duodēseptuāgēsima, neuter duodēseptuāgēsimum); first/second-declension numeral

1. sixty-eighth
   • 1535, Posterior Pars Eiusdem Rapsodiae Historiarum Marci Antonii Coccii Sabellici ab orbe condito, cõtinens sex Enneades reliquas, cum earundem Repertoriis & Epitomis, Iacobo Giunti, page 267:

     Fuit hic annus, quo Alboinus eſt Italiam bello adortus, ab Romani imperij inclinatione centeſimus ac ſextus & quinquageſimus, ab eo qui fuit humanæ ſalutis duodeſeptuageſimus ac quingenteſimus, erat qꝫ tunc Benedictus pontifex Quiritij generis, & qui primus in ea dignitate id nomen tulit.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 1579, Petrus Bizarus Sentinatus, Senatus Populique Genuensis Rerum Domi Forisque Gestarum Historiæ atque Annales, Antverpiæ: Ex officina Christophori Plantini Architypographi Regij, page 141:

     Subſecutus eſt annus eius æui duodeſeptuageſimus, quo Adurnius ad Carolum quartuin Bohemiæ regem, ac Cæſarem renunciatum, & in Etruriam profectum, nobilem ac ſplendidam legationen habuit: à quo, præter cetera, impetrauit, vt in Liguſtica ditione ſuum Vicatium ageret.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 1668, Carolus le Cointe, Annales Ecclesiastici Francorum, Parisiis: E Typographia Regia, page 489:

     Sententiis Eligianis, quas hactenus ex Audoeno recitauimus, pleraſque valdè conformes complectitur Sermo, qui numeratur ducenteſimus quadrageſimus-primus inter vulgatos Auguſtini de Tempore, & in Appendice quam quam Doctores Louanienſes Tomo decimo Auguſtinianorum operum ſubiecerunt, recenſetur duodeſeptuageſimus cum hac cenſura, Lipſius dubitat an ſit phraſis Seueriani.

     (please add an English translation of this quotation)

First/second-declension adjective.