duovir

English

Etymology

Learned borrowing from Latin duovir.

Noun

duovir (plural duovirs)

  1. Synonym of duumvir.
    • 2016, The Oxford Handbook of Roman Law and Society:
      The duovir then asks the litigants whom they wish to serve as their iudex.

Latin

Alternative forms

  • duomvir, duumvir, duûmvir, duûmuir, duumuir

Pronunciation

Noun

duovir m (genitive duovirī); second declension

  1. duumvir
    • 170 BC – 131 BC, HD003556 inscription in Rome
      A(ulus) Postumius A(uli) f(ilius) A(uli) n(epos) Albinus duovir lege / Plaetoria reficiundam coeravit
      (please add an English translation of this quotation)
    • 1 AD – 50 AD, HD001168 inscription in Narbonne
      / [duom]vir quinquenna[li]s duomvir / [iteru]m praefectus pro duoviro augur / [tribunu]s militum primipilus praefectus [navi]um / [ex c]onlegio Honoris et Virtutis arbitratu / Zenonis lib(erti)

Declension

Second-declension noun (nominative singular in -r).

singular plural
nominative duovir duovirī
genitive duovirī duovirōrum
dative duovirō duovirīs
accusative duovirum duovirōs
ablative duovirō duovirīs
vocative duovir duovirī

Descendants

  • English: duovir
  • Italian: duoviro
  • Russian: дуовир (duovir)

References