durativ
Romanian
Etymology
Adjective
durativ m or n (feminine singular durativÄ, masculine plural durativi, feminine and neuter plural durative)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | durativ | durativÄ | durativi | durative | |||
| definite | durativul | durativa | durativii | durativele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | durativ | durative | durativi | durative | |||
| definite | durativului | durativei | durativilor | durativelor | ||||