duriță

See also: durita, Durita, and durità

Romanian

Etymology

From dură +‎ -iță.

Noun

duriță f (plural durițe)

  1. diminutive of dură

Declension

Declension of duriță
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative duriță durița durițe durițele
genitive-dative durițe duriței durițe durițelor
vocative duriță, durițo durițelor