duritas
Latin
Etymology
From dūrus (“hard, harsh”) + -tās.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈduː.rɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈd̪uː.ri.t̪as]
Noun
dūritās f (genitive dūritātis); third declension
Declension
Third-declension noun, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | dūritās |
| genitive | dūritātis |
| dative | dūritātī |
| accusative | dūritātem |
| ablative | dūritāte |
| vocative | dūritās |
Derived terms
- Italian: durità
References
- “duritas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “duritas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
Spanish
Adjective
duritas
- feminine plural of durito