dwukierunkowy
Polish
Etymology
From dwu- + kierunek + -owy.
Pronunciation
- IPA(key): /dvu.kjɛ.ruŋˈkɔ.vɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvɘ
- Syllabification: dwu‧kie‧run‧ko‧wy
Adjective
dwukierunkowy (not comparable, no derived adverb)
Declension
Declension of dwukierunkowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | dwukierunkowy | dwukierunkowa | dwukierunkowe | dwukierunkowi | dwukierunkowe | |
| genitive | dwukierunkowego | dwukierunkowej | dwukierunkowego | dwukierunkowych | ||
| dative | dwukierunkowemu | dwukierunkowej | dwukierunkowemu | dwukierunkowym | ||
| accusative | dwukierunkowego | dwukierunkowy | dwukierunkową | dwukierunkowe | dwukierunkowych | dwukierunkowe |
| instrumental | dwukierunkowym | dwukierunkową | dwukierunkowym | dwukierunkowymi | ||
| locative | dwukierunkowym | dwukierunkowej | dwukierunkowym | dwukierunkowych | ||
Further reading
- dwukierunkowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dwukierunkowy in Polish dictionaries at PWN