dwukołowy

Polish

Etymology

From dwu- +‎ koło +‎ -owy.

Pronunciation

  • IPA(key): /dvu.kɔˈwɔ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: dwu‧ko‧ło‧wy

Adjective

dwukołowy (not comparable, no derived adverb)

  1. two-wheeled, birotate

Declension

Declension of dwukołowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative dwukołowy dwukołowa dwukołowe dwukołowi dwukołowe
genitive dwukołowego dwukołowej dwukołowego dwukołowych
dative dwukołowemu dwukołowej dwukołowemu dwukołowym
accusative dwukołowego dwukołowy dwukołową dwukołowe dwukołowych dwukołowe
instrumental dwukołowym dwukołową dwukołowym dwukołowymi
locative dwukołowym dwukołowej dwukołowym dwukołowych

Further reading

  • dwukołowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dwukołowy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.