dwukrotny

Polish

Etymology

From dwa +‎ -u- +‎ -krotny.

Pronunciation

  • IPA(key): /dvuˈkrɔt.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtnɘ
  • Syllabification: dwu‧krot‧ny

Adjective

dwukrotny (not comparable, derived adverb dwukrotnie or dwakroć)

  1. two-time
    dwukrotny mistrz świata ― two-time world champion
  2. twofold

Declension

Declension of dwukrotny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative dwukrotny dwukrotna dwukrotne dwukrotni dwukrotne
genitive dwukrotnego dwukrotnej dwukrotnego dwukrotnych
dative dwukrotnemu dwukrotnej dwukrotnemu dwukrotnym
accusative dwukrotnego dwukrotny dwukrotną dwukrotne dwukrotnych dwukrotne
instrumental dwukrotnym dwukrotną dwukrotnym dwukrotnymi
locative dwukrotnym dwukrotnej dwukrotnym dwukrotnych

Derived terms

noun
  • dwukrotność

Further reading

  • dwukrotny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dwukrotny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.