dwutlenek

Polish

Etymology

From dwu- +‎ tlen +‎ -ek.

Pronunciation

  • IPA(key): /dvuˈtlɛ.nɛk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛnɛk
  • Syllabification: dwu‧tle‧nek

Noun

dwutlenek m inan

  1. dioxide

Declension

Declension of dwutlenek
singular plural
nominative dwutlenek dwutlenki
genitive dwutlenku dwutlenków
dative dwutlenkowi dwutlenkom
accusative dwutlenek dwutlenki
instrumental dwutlenkiem dwutlenkami
locative dwutlenku dwutlenkach
vocative dwutlenku dwutlenki

Further reading

  • dwutlenek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dwutlenek in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.