dygować

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /dɘˈɡɔ.vat͡ɕ/
• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /dɘˈɡɔ.vat͡ɕ/

dygować impf

1. (transitive, Far Masovian, Kielce, Jakubowice) alternative form of dugować (“to lift; to lug”) (to carry something heavy)

   Dyguje mąkie z wietraka, jaz mu ślipie na wiérzch wylazły. (Far Masovian) ― He/she is lugging the flour from the windmill to the point his eyes popped out.

• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “dygować”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 106
• Hieronim Łopaciński (1892) “dygować”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 193