dymieniczy
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /dɘ.mjɛˈɲi.t͡ʂɘ/
- Rhymes: -it͡ʂɘ
- Syllabification: dy‧mie‧ni‧czy
Adjective
dymieniczy (not comparable, no derived adverb)
- (relational) bubonic
- dżuma dymienicza ― bubonic plague
Declension
Declension of dymieniczy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | dymieniczy | dymienicza | dymienicze | dymieniczy | dymienicze | |
| genitive | dymieniczego | dymieniczej | dymieniczego | dymieniczych | ||
| dative | dymieniczemu | dymieniczej | dymieniczemu | dymieniczym | ||
| accusative | dymieniczego | dymieniczy | dymieniczą | dymienicze | dymieniczych | dymienicze |
| instrumental | dymieniczym | dymieniczą | dymieniczym | dymieniczymi | ||
| locative | dymieniczym | dymieniczej | dymieniczym | dymieniczych | ||
Further reading
- dymieniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dymieniczy in Polish dictionaries at PWN