dyskredytacja

Polish

Etymology

Borrowed from French discréditation.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɘs.krɛ.dɘˈta.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: dys‧kre‧dy‧ta‧cja

Noun

dyskredytacja f

  1. (literary) discredit (act or state)

Declension

Declension of dyskredytacja
singular plural
nominative dyskredytacja dyskredytacje
genitive dyskredytacji dyskredytacji/dyskredytacyj (archaic)
dative dyskredytacji dyskredytacjom
accusative dyskredytację dyskredytacje
instrumental dyskredytacją dyskredytacjami
locative dyskredytacji dyskredytacjach
vocative dyskredytacjo dyskredytacje

Derived terms

verbs

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.