dysputa
Polish
Etymology
Borrowed from French dispute and German Disput.
Pronunciation
- IPA(key): /dɘsˈpu.ta/
Audio: (file) - Rhymes: -uta
- Syllabification: dys‧pu‧ta
Noun
dysputa f
- (formal) disputation, dispute
Declension
Declension of dysputa
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dysputa | dysputy |
| genitive | dysputy | dysput |
| dative | dyspucie | dysputom |
| accusative | dysputę | dysputy |
| instrumental | dysputą | dysputami |
| locative | dyspucie | dysputach |
| vocative | dysputo | dysputy |