dziadowizna
Polish
Etymology
From dziadowy + -izna.
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʑa.dɔˈviz.na/
Audio: (file) - Rhymes: -izna
- Syllabification: dzia‧do‧wiz‧na
Noun
dziadowizna f
- (archaic or regional) inheritance from one's grandfather
- (Łódź) a group of beggars
Declension
Declension of dziadowizna
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dziadowizna | dziadowizny |
| genitive | dziadowizny | dziadowizn |
| dative | dziadowiźnie | dziadowiznom |
| accusative | dziadowiznę | dziadowizny |
| instrumental | dziadowizną | dziadowiznami |
| locative | dziadowiźnie | dziadowiznach |
| vocative | dziadowizno | dziadowizny |
Further reading
- dziadowizna in Polish dictionaries at PWN