dziecinny

Polish

Etymology

From dziecina +‎ -ny.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /d͡ʑɛˈt͡ɕin.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -innɘ
  • Syllabification: dzie‧cin‧ny

Adjective

dziecinny (comparative bardziej dziecinny, superlative najbardziej dziecinny, derived adverb dziecinnie)

  1. childish, infantile, juvenile, childlike (behaving immaturely)
    Synonyms: infantylny, naiwny, dziecięcy
  2. (relational) child, children (characteristic of children)
    Synonym: dziecięcy
  3. (relational) child's (intended for children)
    Synonym: dziecięcy
  4. (possessive, Kuyavia) child's (belonging to a child)
    dziecinny ojciec ― child's father
    dziecinna matka ― child's mother

Declension

Declension of dziecinny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative dziecinny dziecinna dziecinne dziecinni dziecinne
genitive dziecinnego dziecinnej dziecinnego dziecinnych
dative dziecinnemu dziecinnej dziecinnemu dziecinnym
accusative dziecinnego dziecinny dziecinną dziecinne dziecinnych dziecinne
instrumental dziecinnym dziecinną dziecinnym dziecinnymi
locative dziecinnym dziecinnej dziecinnym dziecinnych

Further reading

  • dziecinny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziecinny in Polish dictionaries at PWN
  • Oskar Kolberg (1867) “dziecinny”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 270
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.