dzierżawca

Polish

Etymology

From dzierżawa +‎ -ca.

Pronunciation

  • IPA(key): /d͡ʑɛrˈʐaf.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aft͡sa
  • Syllabification: dzier‧żaw‧ca

Noun

dzierżawca m pers (female equivalent dzierżawczyni)

  1. tenant, leaseholder, lessee

Declension

Declension of dzierżawca
singular plural
nominative dzierżawca dzierżawcy/dzierżawce (deprecative)
genitive dzierżawcy dzierżawców
dative dzierżawcy dzierżawcom
accusative dzierżawcę dzierżawców
instrumental dzierżawcą dzierżawcami
locative dzierżawcy dzierżawcach
vocative dzierżawco dzierżawcy

Further reading

  • dzierżawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dzierżawca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.