dziewiątynaćcie

Old Polish

Etymology

From dziewiąty +‎ -naćcie. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /d͡ʑʲɛvʲɑ̃tiːnat͡ɕʲt͡ɕʲɛ/
  • IPA(key): (15th CE) /d͡ʑʲɛvʲɑ̃tinat͡ɕʲt͡ɕʲɛ/

Adjective

dziewiątynaćcie

  1. nineteenth
    • 1930 [c. 1455], “I Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 24, 16:
      Y wiszedl pyrui lyos Ioiarib..., dzewyøtinaczcye Fateyas (exivit autem sors prima Joiarib..., decima nona Pheteia)
      [I wyszedł pirwy los Jojaryb..., dziewiątynaćcie Fatejas (exivit autem sors prima Joiarib..., decima nona Pheteia)]

References