dziwaczek

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /d͡ʑiˈva.t͡ʂɛk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂɛk
  • Syllabification: dzi‧wa‧czek

Etymology 1

From dziwak +‎ -ek.

Noun

dziwaczek m pers

  1. diminutive of dziwak
Declension
Declension of dziwaczek
singular plural
nominative dziwaczek dziwaczkowie/dziwaczki (deprecative)
genitive dziwaczka dziwaczków
dative dziwaczkowi dziwaczkom
accusative dziwaczka dziwaczków
instrumental dziwaczkiem dziwaczkami
locative dziwaczku dziwaczkach
vocative dziwaczku dziwaczkowie

Noun

dziwaczek m inan

  1. Any plant of the genus Mirabilis
Declension
Declension of dziwaczek
singular plural
nominative dziwaczek dziwaczki
genitive dziwaczka dziwaczków
dative dziwaczkowi dziwaczkom
accusative dziwaczek dziwaczki
instrumental dziwaczkiem dziwaczkami
locative dziwaczku dziwaczkach
vocative dziwaczku dziwaczki

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

dziwaczek f

  1. genitive plural of dziwaczka

Further reading

  • dziwaczek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziwaczek in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.