dzsipjeink
Hungarian
Etymology
dzsip + -jeink (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈd͡ʒipjɛjiŋk]
- Hyphenation: dzsip‧je‧ink
Noun
dzsipjeink
- first-person plural multiple-possession possessive of dzsip
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | dzsipjeink |
| accusative | — | dzsipjeinket |
| dative | — | dzsipjeinknek |
| instrumental | — | dzsipjeinkkel |
| causal-final | — | dzsipjeinkért |
| translative | — | dzsipjeinkké |
| terminative | — | dzsipjeinkig |
| essive-formal | — | dzsipjeinkként |
| essive-modal | — | dzsipjeinkül |
| inessive | — | dzsipjeinkben |
| superessive | — | dzsipjeinken |
| adessive | — | dzsipjeinknél |
| illative | — | dzsipjeinkbe |
| sublative | — | dzsipjeinkre |
| allative | — | dzsipjeinkhez |
| elative | — | dzsipjeinkből |
| delative | — | dzsipjeinkről |
| ablative | — | dzsipjeinktől |
| non-attributive possessive – singular |
— | dzsipjeinké |
| non-attributive possessive – plural |
— | dzsipjeinkéi |