eardunghus

Old English

Etymology

From eardung (dwelling) +‎ hūs (house)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈæ͜ɑr.dunɡˌxuːs/, [ˈæ͜ɑrˠ.duŋɡˌhuːs]

Noun

eardunghūs n

  1. habitation

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative eardunghūs eardunghūs
accusative eardunghūs eardunghūs
genitive eardunghūses eardunghūsa
dative eardunghūse eardunghūsum