earhring
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *auʀahring, equivalent to ēare (“ear”) + hring (“ring”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈæ͜ɑːrˌxrinɡ/, [ˈæ͜ɑːrˌr̥iŋɡ]
Noun
ēarhring m
- earring
- Synonym: ēarprēon
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ēarhring | ēarhringas |
| accusative | ēarhring | ēarhringas |
| genitive | ēarhringes | ēarhringa |
| dative | ēarhringe | ēarhringum |
Descendants
- Middle English: erering
- English: earring