earhring

Old English

Etymology

From Proto-West Germanic *auʀahring, equivalent to ēare (ear) +‎ hring (ring).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈæ͜ɑːrˌxrinɡ/, [ˈæ͜ɑːrˌr̥iŋɡ]

Noun

ēarhring m

  1. earring
    Synonym: ēarprēon

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative ēarhring ēarhringas
accusative ēarhring ēarhringas
genitive ēarhringes ēarhringa
dative ēarhringe ēarhringum

Descendants

  • Middle English: erering