earmian

Old English

Etymology

From Proto-West Germanic *armōn, equivalent to earm +‎ -ian.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈæ͜ɑr.mi.ɑn/, [ˈæ͜ɑrˠ.mi.ɑn]

Verb

earmian

  1. to feel pity; commiserate

Conjugation

Derived terms

  • earmung
  • ofearmian