ebihal
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛbiɦɒl]
- Hyphenation: ebi‧hal
Noun
ebihal (plural ebihalak)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ebihal | ebihalak |
accusative | ebihalat | ebihalakat |
dative | ebihalnak | ebihalaknak |
instrumental | ebihallal | ebihalakkal |
causal-final | ebihalért | ebihalakért |
translative | ebihallá | ebihalakká |
terminative | ebihalig | ebihalakig |
essive-formal | ebihalként | ebihalakként |
essive-modal | — | — |
inessive | ebihalban | ebihalakban |
superessive | ebihalon | ebihalakon |
adessive | ebihalnál | ebihalaknál |
illative | ebihalba | ebihalakba |
sublative | ebihalra | ebihalakra |
allative | ebihalhoz | ebihalakhoz |
elative | ebihalból | ebihalakból |
delative | ebihalról | ebihalakról |
ablative | ebihaltól | ebihalaktól |
non-attributive possessive – singular |
ebihalé | ebihalaké |
non-attributive possessive – plural |
ebihaléi | ebihalakéi |
possessor | single possession | multiple possessions |
---|---|---|
1st person sing. | ebihalam | ebihalaim |
2nd person sing. | ebihalad | ebihalaid |
3rd person sing. | ebihala | ebihalai |
1st person plural | ebihalunk | ebihalaink |
2nd person plural | ebihalatok | ebihalaitok |
3rd person plural | ebihaluk | ebihalaik |
Further reading
- ebihal in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- ebihal in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).