ebonit
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛbonɪt]
Noun
ebonit m inan
Declension
Declension of ebonit (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ebonit | ebonity |
| genitive | ebonitu | ebonitů |
| dative | ebonitu | ebonitům |
| accusative | ebonit | ebonity |
| vocative | ebonite | ebonity |
| locative | ebonitu | ebonitech |
| instrumental | ebonitem | ebonity |
Further reading
- “ebonit”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “ebonit”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
Danish
Noun
ebonit c (singular definite ebonitten, not used in plural form)
Declension
| common gender |
singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | ebonit | ebonitten |
| genitive | ebonits | ebonittens |
References
- “ebonit” in Den Danske Ordbog
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ɛˈbɔ.ɲit/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔɲit
- Syllabification: e‧bo‧nit
Noun
ebonit m inan
Declension
Declension of ebonit
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ebonit | ebonity |
| genitive | ebonitu | ebonitów |
| dative | ebonitowi | ebonitom |
| accusative | ebonit | ebonity |
| instrumental | ebonitem | ebonitami |
| locative | ebonicie | ebonitach |
| vocative | ebonicie | ebonity |
Related terms
Further reading
- ebonit in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ebonit in Polish dictionaries at PWN
Romanian
Noun
ebonit n (plural ebonite)
- alternative form of ebonită