ebonit
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛbonɪt]
Noun
ebonit m inan
Declension
Declension of ebonit (hard masculine inanimate)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ebonit | ebonity |
genitive | ebonitu | ebonitů |
dative | ebonitu | ebonitům |
accusative | ebonit | ebonity |
vocative | ebonite | ebonity |
locative | ebonitu | ebonitech |
instrumental | ebonitem | ebonity |
Further reading
- “ebonit”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “ebonit”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
Danish
Noun
ebonit c (singular definite ebonitten, not used in plural form)
Declension
common gender |
singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | ebonit | ebonitten |
genitive | ebonits | ebonittens |
References
- “ebonit” in Den Danske Ordbog
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ɛˈbɔ.ɲit/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔɲit
- Syllabification: e‧bo‧nit
Noun
ebonit m inan
Declension
Declension of ebonit
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ebonit | ebonity |
genitive | ebonitu | ebonitów |
dative | ebonitowi | ebonitom |
accusative | ebonit | ebonity |
instrumental | ebonitem | ebonitami |
locative | ebonicie | ebonitach |
vocative | ebonicie | ebonity |
Related terms
Further reading
- ebonit in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ebonit in Polish dictionaries at PWN
Romanian
Noun
ebonit n (plural ebonite)
- alternative form of ebonită