ebriigar
Ido
Etymology
ebria (“drunk, intoxicated”) + -igar
Verb
ebriigar (present tense ebriigas, past tense ebriigis, future tense ebriigos, imperative ebriigez, conditional ebriigus)
- (transitive) to intoxicate
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | ebriigar | ebriigir | ebriigor | ||||
| tense | ebriigas | ebriigis | ebriigos | ||||
| conditional | ebriigus | — | — | ||||
| imperative | ebriigez | — | — | ||||
| adjective active participle | ebriiganta | ebriiginta | ebriigonta | ||||
| adverbial active participle | ebriigante | ebriiginte | ebriigonte | ||||
| nominal active participle |
singular | ebriiganto | ebriiginto | ebriigonto | |||
| plural | ebriiganti | ebriiginti | ebriigonti | ||||
| adjective passive participle | ebriigata | ebriigita | ebriigota | ||||
| adverbial passive participle | ebriigate | ebriigite | ebriigote | ||||
| nominal passive participle |
singular | ebriigato | ebriigito | ebriigoto | |||
| plural | ebriigati | ebriigiti | ebriigoti | ||||
Synonyms
- intoxikar
Derived terms
- ebriigiva (“heady”)