eburneolus
Latin
Etymology
From eburneus (“of ivory”) + -olus (diminutive suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛ.bʊrˈne.ɔ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [e.burˈnɛː.o.lus]
Adjective
eburneolus (feminine eburneola, neuter eburneolum); first/second-declension adjective
- (relational) ivory
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | eburneolus | eburneola | eburneolum | eburneolī | eburneolae | eburneola | |
| genitive | eburneolī | eburneolae | eburneolī | eburneolōrum | eburneolārum | eburneolōrum | |
| dative | eburneolō | eburneolae | eburneolō | eburneolīs | |||
| accusative | eburneolum | eburneolam | eburneolum | eburneolōs | eburneolās | eburneola | |
| ablative | eburneolō | eburneolā | eburneolō | eburneolīs | |||
| vocative | eburneole | eburneola | eburneolum | eburneolī | eburneolae | eburneola | |
Related terms
References
- “eburneolus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “eburneolus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- eburneolus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.