echtbreuk
Dutch
Etymology
Compound of echt (“marriage”) + breuk (“break, breaking”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɛxt.brøːk/
Audio: (file) - Hyphenation: echt‧breuk
Noun
echtbreuk f (plural echtbreuken)
Compound of echt (“marriage”) + breuk (“break, breaking”).
| Audio: | (file) |
echtbreuk f (plural echtbreuken)