edace
Italian
Etymology
Borrowed from Latin edācem (“greedy, gluttonous”), derived from edō (“to eat”).
Pronunciation
- IPA(key): /eˈda.t͡ʃe/
- Rhymes: -atʃe
- Hyphenation: e‧dà‧ce
Adjective
edace m or f (plural edaci) (literary)
Related terms
Further reading
- edace in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Romanian
Etymology
Adjective
edace m or f or n (masculine plural edaci, feminine and neuter plural edace)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | edace | edace | edaci | edace | |||
| definite | edacele | edacea | edacii | edacele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | edace | edace | edaci | edace | |||
| definite | edacelui | edacei | edacilor | edacelor | ||||
References
- edace in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN