edenta
Romanian
Etymology
Verb
a edenta (third-person singular present edentează, past participle edentat) 1st conjugation
Conjugation
conjugation of edenta (first conjugation, -ez- infix)
| infinitive | a edenta | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | edentând | ||||||
| past participle | edentat | ||||||
| number | singular | plural | |||||
| person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
| indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | edentez | edentezi | edentează | edentăm | edentați | edentează | |
| imperfect | edentam | edentai | edenta | edentam | edentați | edentau | |
| simple perfect | edentai | edentași | edentă | edentarăm | edentarăți | edentară | |
| pluperfect | edentasem | edentaseși | edentase | edentaserăm | edentaserăți | edentaseră | |
| subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | să edentez | să edentezi | să edenteze | să edentăm | să edentați | să edenteze | |
| imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
| affirmative | edentează | edentați | |||||
| negative | nu edenta | nu edentați | |||||
References
- edenta in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN