edictans
Latin
Etymology
Present participle of ēdictō
Participle
ēdictāns (genitive ēdictantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | ēdictāns | ēdictantēs | ēdictantia | ||
| genitive | ēdictantis | ēdictantium | |||
| dative | ēdictantī | ēdictantibus | |||
| accusative | ēdictantem | ēdictāns | ēdictantēs ēdictantīs |
ēdictantia | |
| ablative | ēdictante ēdictantī1 |
ēdictantibus | |||
| vocative | ēdictāns | ēdictantēs | ēdictantia | ||
1When used purely as an adjective.