edictus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of ēdīcō.

Participle

ēdictus (feminine ēdicta, neuter ēdictum); first/second-declension participle

  1. declared

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ēdictus ēdicta ēdictum ēdictī ēdictae ēdicta
genitive ēdictī ēdictae ēdictī ēdictōrum ēdictārum ēdictōrum
dative ēdictō ēdictae ēdictō ēdictīs
accusative ēdictum ēdictam ēdictum ēdictōs ēdictās ēdicta
ablative ēdictō ēdictā ēdictō ēdictīs
vocative ēdicte ēdicta ēdictum ēdictī ēdictae ēdicta