edniewian
Old English
Etymology
Equivalent to ednīewe + -ian or ed- + nīewian.
Pronunciation
- IPA(key): /edˈni͜yː.wi.ɑn/
Verb
ednīewian
- to renew
Conjugation
Conjugation of ednīewian (weak, class 2)
| infinitive | ednīewian | ednīewienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | ednīewiġe | ednīewode |
| second person singular | ednīewast | ednīewodest |
| third person singular | ednīewaþ | ednīewode |
| plural | ednīewiaþ | ednīewodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | ednīewiġe | ednīewode |
| plural | ednīewiġen | ednīewoden |
| imperative | ||
| singular | ednīewa | |
| plural | ednīewiaþ | |
| participle | present | past |
| ednīewiende | ednīewod | |
Derived terms
Related terms
References
- Joseph Bosworth, edited by T. Northcote Toller, An Anglo-Saxon Dictionary, Oxford, Clarendon Press, 1882
- T. Northcote Toller, An Anglo-Saxon Dictionary: Supplement, Oxford, Clarendon Press, 1921