educandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of ēducō (“bring up; educate”).
Participle
ēducandus (feminine ēducanda, neuter ēducandum); first/second-declension participle
- which is to be brought up, which is to be reared
- which is to be educated, which is to be trained
- which is to be produced
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ēducandus | ēducanda | ēducandum | ēducandī | ēducandae | ēducanda | |
| genitive | ēducandī | ēducandae | ēducandī | ēducandōrum | ēducandārum | ēducandōrum | |
| dative | ēducandō | ēducandae | ēducandō | ēducandīs | |||
| accusative | ēducandum | ēducandam | ēducandum | ēducandōs | ēducandās | ēducanda | |
| ablative | ēducandō | ēducandā | ēducandō | ēducandīs | |||
| vocative | ēducande | ēducanda | ēducandum | ēducandī | ēducandae | ēducanda | |