effectief

Dutch

Etymology

Borrowed from French effectif, from Middle French effectif, from Latin effectīvus.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɛ.fɛkˈtif/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ef‧fec‧tief
  • Rhymes: -if

Adjective

effectief (comparative effectiever, superlative effectiefst)

  1. effective

Declension

Declension of effectief
uninflected effectief
inflected effectieve
comparative effectiever
positive comparative superlative
predicative/adverbial effectief effectiever het effectiefst
het effectiefste
indefinite m./f. sing. effectieve effectievere effectiefste
n. sing. effectief effectiever effectiefste
plural effectieve effectievere effectiefste
definite effectieve effectievere effectiefste
partitive effectiefs effectievers —

Derived terms

Adverb

effectief (comparative effectiever, superlative effectiefst)

  1. effectively
  2. really
    Dit is effectief gebeurd.
    This really happened.

Antonyms

References

  1. ^ Philippa, Marlies, Debrabandere, Frans, Quak, Arend, Schoonheim, Tanneke, van der Sijs, Nicoline (2003–2009) Etymologisch woordenboek van het Nederlands (in Dutch), Amsterdam: Amsterdam University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.