effeminandus
Latin
Etymology
Future passive participle of effēminō
Participle
effēminandus (feminine effēminanda, neuter effēminandum); first/second-declension participle
- Which is to be enervated or emasculated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | effēminandus | effēminanda | effēminandum | effēminandī | effēminandae | effēminanda | |
| genitive | effēminandī | effēminandae | effēminandī | effēminandōrum | effēminandārum | effēminandōrum | |
| dative | effēminandō | effēminandae | effēminandō | effēminandīs | |||
| accusative | effēminandum | effēminandam | effēminandum | effēminandōs | effēminandās | effēminanda | |
| ablative | effēminandō | effēminandā | effēminandō | effēminandīs | |||
| vocative | effēminande | effēminanda | effēminandum | effēminandī | effēminandae | effēminanda | |