effeminandus

Latin

Etymology

Future passive participle of effēminō

Participle

effēminandus (feminine effēminanda, neuter effēminandum); first/second-declension participle

  1. Which is to be enervated or emasculated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative effēminandus effēminanda effēminandum effēminandī effēminandae effēminanda
genitive effēminandī effēminandae effēminandī effēminandōrum effēminandārum effēminandōrum
dative effēminandō effēminandae effēminandō effēminandīs
accusative effēminandum effēminandam effēminandum effēminandōs effēminandās effēminanda
ablative effēminandō effēminandā effēminandō effēminandīs
vocative effēminande effēminanda effēminandum effēminandī effēminandae effēminanda