efformandus
Latin
Etymology
Future passive participle of efformō.
Participle
effōrmandus (feminine effōrmanda, neuter effōrmandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | effōrmandus | effōrmanda | effōrmandum | effōrmandī | effōrmandae | effōrmanda | |
| genitive | effōrmandī | effōrmandae | effōrmandī | effōrmandōrum | effōrmandārum | effōrmandōrum | |
| dative | effōrmandō | effōrmandae | effōrmandō | effōrmandīs | |||
| accusative | effōrmandum | effōrmandam | effōrmandum | effōrmandōs | effōrmandās | effōrmanda | |
| ablative | effōrmandō | effōrmandā | effōrmandō | effōrmandīs | |||
| vocative | effōrmande | effōrmanda | effōrmandum | effōrmandī | effōrmandae | effōrmanda | |