effricatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of effricō

Participle

effricātus (feminine effricāta, neuter effricātum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative effricātus effricāta effricātum effricātī effricātae effricāta
genitive effricātī effricātae effricātī effricātōrum effricātārum effricātōrum
dative effricātō effricātae effricātō effricātīs
accusative effricātum effricātam effricātum effricātōs effricātās effricāta
ablative effricātō effricātā effricātō effricātīs
vocative effricāte effricāta effricātum effricātī effricātae effricāta