effutio
Latin
Etymology
ex- + a root *fūtō (“to strike”) also found in confūtō, refūtō, and perhaps fūtilis and futuō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛfˈfuː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [efˈfut̪.t̪͡s̪i.o]
Verb
effūtiō (present infinitive effūtīre, supine effūtītum); fourth conjugation, no perfect stem
Conjugation
Conjugation of effūtiō (fourth conjugation, no perfect stem)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | effūtiō | effūtīs | effūtit | effūtīmus | effūtītis | effūtiunt | ||||||
| imperfect | effūtiēbam | effūtiēbās | effūtiēbat | effūtiēbāmus | effūtiēbātis | effūtiēbant | |||||||
| future | effūtiam | effūtiēs | effūtiet | effūtiēmus | effūtiētis | effūtient | |||||||
| passive | present | effūtior | effūtīris, effūtīre |
effūtītur | effūtīmur | effūtīminī | effūtiuntur | ||||||
| imperfect | effūtiēbar | effūtiēbāris, effūtiēbāre |
effūtiēbātur | effūtiēbāmur | effūtiēbāminī | effūtiēbantur | |||||||
| future | effūtiar | effūtiēris, effūtiēre |
effūtiētur | effūtiēmur | effūtiēminī | effūtientur | |||||||
| perfect | effūtītus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | effūtītus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | effūtītus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | effūtiam | effūtiās | effūtiat | effūtiāmus | effūtiātis | effūtiant | ||||||
| imperfect | effūtīrem | effūtīrēs | effūtīret | effūtīrēmus | effūtīrētis | effūtīrent | |||||||
| passive | present | effūtiar | effūtiāris, effūtiāre |
effūtiātur | effūtiāmur | effūtiāminī | effūtiantur | ||||||
| imperfect | effūtīrer | effūtīrēris, effūtīrēre |
effūtīrētur | effūtīrēmur | effūtīrēminī | effūtīrentur | |||||||
| perfect | effūtītus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | effūtītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | effūtī | — | — | effūtīte | — | ||||||
| future | — | effūtītō | effūtītō | — | effūtītōte | effūtiuntō | |||||||
| passive | present | — | effūtīre | — | — | effūtīminī | — | ||||||
| future | — | effūtītor | effūtītor | — | — | effūtiuntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | effūtīre | effūtīrī | effūtiēns | — | |||||||||
| future | effūtītūrum esse | effūtītum īrī | effūtītūrus | effūtiendus, effūtiundus | |||||||||
| perfect | — | effūtītum esse | — | effūtītus | |||||||||
| future perfect | — | effūtītum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | effūtītūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| effūtiendī | effūtiendō | effūtiendum | effūtiendō | effūtītum | effūtītū | ||||||||
References
- “effutio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “effutio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers