efneardian
Old English
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˌefnˈæ͜ɑr.di.ɑn/, [ˌevnˈæ͜ɑrˠ.di.ɑn]
Verb
efneardian
Conjugation
Conjugation of efneardian (weak, class 2)
| infinitive | efneardian | efneardienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | efneardiġe | efneardode |
| second person singular | efneardast | efneardodest |
| third person singular | efneardaþ | efneardode |
| plural | efneardiaþ | efneardodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | efneardiġe | efneardode |
| plural | efneardiġen | efneardoden |
| imperative | ||
| singular | efnearda | |
| plural | efneardiaþ | |
| participle | present | past |
| efneardiende | (ġe)efneardod | |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “EFENEARDIĠENDE”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.